Οι οδοιπόροι που μακάριοι πέρασαν από τούτη την άνυδρη γη -με τα σπαρμένα μέχρι τον ορίζοντα θεόρατα λιθάρια- πέρασαν ξένοι
παραπανίσιο βλέμμα στην αφιλόξενη ερημιά δε χάρισαν
Μονάχα ο γλύπτης Βιλδαράν τον τόπο τον ανίσκιωτο σαν είδε αγαλλίασε -«Ευλογημένος τόπος! Αυτά που όλοι για λιθάρια περνούν λιθάρια δεν είναι
μέσα τους χίλιες παγιδευμένες μορφές εμένα! τον γλύπτη Βιλδαράν καρτερούν απ’ το σκληρό που τις ντύνει πουρί μ’ ένα σκαρπέλο και σφυρί προσεκτικά να λευτερώσω
και στων φτωχών οδοιπόρων τα μάτια τις τόσες κρυμμένες μορφές θαμβωτικές να παραδώσω!» 2009 Στον φίλο μου Χρήστο Γεωργίου Γιώργος Πύργαρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου